Nowa odsłona i co u mnie (po raz pierwszy)

Po dłuższej nieobecności, dziś wracam do Was ze świeżą głową. Jak pewne zauważyłyście, wygląd bloga się zmienił. Zawdzięczam to Agatce, która pomogła mi swoim świeżym spojrzeniem. Jeszcze raz jej za to serdecznie dziękuję. Ciężko mi było rozstać się z poprzednim banerem, który był dość charakterystyczny, ale zmiany są potrzebne (i nie tylko te blogowe) ;) Jeszcze będą pewnie następowały kosmetyczne zmiany dotyczące dodania np. przycisków społecznościowych, blogrolla czy podziału etykiet. Ale to już w tak zwanej wolniejszej chwili.

Podczas remontu bazarku, miałam czas żeby się wychorować, ogarnąć trochę mgr, i przejść przez kilka etapów rekrutacji do pracy. Udało mi się dojść do ostatniego, który odbył się niedawno. Teraz muszę cierpliwie czekać na wyniki, więc trzymajcie kciuki. Nie ukrywam, że bardzo bym chciała. Przemyślałam sobie też kilka kwestii i rozliczyłam, a  raczej rozliczam samą siebie z tego. Taki tam czas refleksji o życiu.

Bardzo, bardzo długo zastanawiałam się nad tym jak dużo przemycać prywaty w postach. Często pisałam notkę w której wrzucałam coś o sobie, po czym kasowałam ten fragment, bojąc się że ktoś mnie zacznie oceniać... Tylko jak tak sobie o tym teraz pomyślę, to bez sensu. Czy napiszę, czy nie to i tak każdy zrobi co uważa. Nawet tylko spojrzy na moją fotkę na pasku. Dlatego chciałabym wprowadzać  trochę prywaty w posty, żeby były jeszcze bardziej moje. Zaczynając może od teraz?

Chyba Was to nie zaskoczy, że w pierwszej kolejności pojawią się różowe posty, a raczej różowe lakiery? Mam tych fotek z ostatniego okresu, kiedy udało mi się wyhodować coś konkretniejszego. Obecnie moje paznokcie ponownie są ścięte na hobbicie łapki :P Miało być trochę prywaty więc wracam do opisu różu. Kolor przeze mnie nienawidzony w nastoletnich latach. Wtedy to rządził jedyny słuszny odcień czyli czerń. Tolerowałam wtedy granaty i zielenie, choć było ciężko. Subkultura metali zobowiązywała. Było mi z nią znakomicie i wspominam to z łezką w oku. Oczywiście licealny epizod, się zakończył. Kiedyś trzeba było wyrosnąć i ... dowiedzieć się, że istnieją też inne ładne kolory, a i róż może być przyjemny, kiedy nie jest świńskim odcieniem :P

Tak więc do zobaczenia w kolejnych notkach. Dajcie znać czy podoba Wam się nowa odsłona bloga i co myślicie o prywacie :)

Buźka!